Waarom een workshop in het buitenland je fotografie sneller laat groeien

Je voelt dat er meer in zit

Er komt een moment waarop je merkt: je camera kan meer, jij kan meer, maar je foto’s blijven een beetje gelijk. Je blijft hangen in dezelfde straten, dezelfde gewoontes, dezelfde keuzes. En dan vraag je je af: hoe krijg ik die volgende stap? Elke fotograaf komt daar ooit. Het mooie is: je kunt daar iets aan doen. Je hoeft niet te wachten tot inspiratie ineens uit de lucht komt vallen.

Een workshop in Londen geeft je precies dat duwtje vooruit.
Je stapt uit je wereld en de creatieve ruimte gaat meteen open.

De stad verandert jou

In een nieuwe stad zie je anders. Je merkt dat al zodra je uit het station komt. Alles is nieuw. Elk geluid prikkelt. Je ogen weten niet waar ze beginnen. Mensen bewegen anders dan thuis. De architectuur stuurt je blik. De drukte dwingt keuzes. Je ziet verhalen die je in Nijmegen gewoon voorbijloopt. Dat is geen magie, dat is focus. Je geeft je aandacht aan wat je te vertellen hebt. De camera wordt geen apparaat om een foto te maken. Maar het middel waardoor je een moment beleeft.

Je gaat in een stroom van maken zitten. We zijn twee volle dagen onderweg. Van ochtendlicht tot het laatste neon. Geen vergaderingen. Geen haast. Geen “ik moet zo weer weg”. Je bent alleen bezig met wat je ziet, hoe je kijkt en welke keuzes je maakt.

✅ En ik ben er om je daarbij te helpen.
✅ Ik stel vragen, ik kijk mee, ik geef je opdrachten die je uit je patroon trekken.
✅ Ik laat je twijfelen – op de goede manier.

Want groei zit vaak in de keuzes waar je anders voorbij loopt. En het werkt. Je merkt het al op dag één.

Van klik naar keuze

Iedereen kan een foto maken, toch? Maar een foto maken… dat vraagt aandacht.

• Waar sta je?
• Wie wacht je af?
• Wat laat je weg?

In Londen leer je dat in rap tempo. Je beoordeelt sneller. Je voelt beter wat klopt. Misschien is het de spanning van de grote stad. Misschien de energie van een groep fotografen die allemaal vooruit willen. Waarschijnlijk een combinatie van al die factoren. Maar het resultaat is helder: je foto’s worden sterker, duidelijker en persoonlijker.

Je hoofd maakt ruimte

Je bent er even helemaal uit. Geen verplichtingen. Geen ruis. Geen routine. Die mentale reset is geen bijzaak. Het is precies wat maakt dat je weer voelt waarom je ooit een camera pakte. Het helpt je opnieuw verliefd worden op fotografie. Op het avontuur dat in elke foto zit. Op het verhaal dat je kunt vertellen.

Veel deelnemers zeggen dat ze na de workshop thuis anders gaan fotograferen.
Meer durf. Meer zelfvertrouwen. Meer plezier. En dat is winst die blijft!

Samen groeien werkt beter

We zijn met een kleine groep. Iedereen ziet anders, dus je leert zoveel van elkaar. Je luistert hoe een ander kijkt. Iemand stelt precies die vraag waar jij ook mee zat. Iemand maakt een beeld waarvan je denkt: “Wow, dat had ik ook kunnen zien.”

Dat is geen competitie. Dat is het mooiste wat er is: inspiratie. Afgelopen jaar liep Donna mee, uit Londen. En toen ze hoorde waar ik naartoe wilde op een gegeven moment, vertelde ze dat die plek, op die dag, geen goed idee was en kwam met een alternatief. Ik leerde zelf. Heerlijk!

Je deelt foto’s en de liefde voor fotografie. Je deelt enthousiasme. En voor je het weet heb je er vrienden bij die jou begrijpen! Kun je ook een keer schaamteloos over sluitertijd praten, toch?

Je maakt foto’s waar je zelf door verrast bent

Je zult merken dat er tijdens zo’n weekend momenten ontstaan waarop je even stilvalt. Je kijkt op je schermpje en je voelt dat je iets hebt vastgelegd dat je normaal voorbij zou zijn gelopen. Het ontstaat bijna vanzelf, omdat je met andere ogen kijkt. De drukte van de stad dwingt je keuzes af die je thuis niet maakt. Je stopt met twijfelen en je gaat gewoon. Dat geeft die beelden die je later aan iemand laat zien en zegt: “Dit was in Londen. Ik stond daar en opeens klopte alles.”

Je staat opeens midden in het verhaal van een vreemde stad. De lichten, de lijnen, de mensen die hun eigen wereld leven… en jij bent degene die mag kiezen wat je daarvan laat zien. Dat is het mooiste aan straatfotografie: de stad geeft een paar hints en jij vult het aan met jouw gevoel voor timing en je nieuwsgierigheid naar wat er achter de volgende hoek gebeurt. Zoals in die mooie oude straten, waar het licht net zo speels valt als in Praag. Je gaat vanzelf een nieuwe laag ontdekken in wat je maakt.

Groei maakt gelukkig

Wat deze dagen zo waardevol maakt, is het tempo waarin je groeit. Je hoeft niet eerst thuis een boek uit te spelen (het mag wel, je krijgt mijn Straatfotobijbel) of tien workshops te volgen. Je leert terwijl je doet, terwijl je kijkt, terwijl je begint te zien wat er altijd al was. Het is alsof iemand een raam openzet in je hoofd. De frisse lucht doet z’n werk en ineens gaat het stromen.

Ik moedig je aan om te dwalen. Om soms juist niet naar de drukke plekken te gaan, maar naar dat stille straatje achter het theater waar iemand een sigaret opsteekt onder een oude lantaarn. Om even te wachten, te luisteren, te voelen wanneer het verhaal in je foto stapt. Dat moment waarop alles bij elkaar komt, dat is precies waarom we fotograferen. Dat is wat we hier met elkaar gaan zoeken.

En ja, het is intensief. Je loopt veel, je kijkt de hele dag en je hoofd is ’s avonds lekker moe. Maar het is precies die volledige onderdompeling die ervoor zorgt dat je een stap maakt. Niet zo’n kleine stap, maar een stap die je fotografie blijvend verandert. Je neemt nieuwe durf mee naar huis. Je hebt ervaren hoe het is om echt te kiezen, om écht te zien. Dat vergeet je niet meer.

Als je straks weer thuis bent en je pakt voor de eerste keer je camera, dan voel je dat weekend nog steeds in je vingers. Die rust, die nieuwsgierigheid, dat vertrouwen dat je gewoon kunt wachten tot het klopt. Dat is het cadeau dat je meeneemt. Niet alleen de foto’s. Het is het gevoel dat je een volgende stap hebt gezet die langer meegaat dan die twee dagen in Londen.